رتبه اول
بهترین تک تیراندازان جهان کسی نیست جز Simo Häyä .
هایا در سال 1905 در فنلاند متولد شد و در سال 1925 به عضویت ارتش فنلاند درآمد. اوج هنرنمایی این تک تیرانداز در جنگ زمستان بین فنلاند و شوروی در سال 1939 بود . مهارت بالای وی در تک تیراندازی آنجا مشخص می شود که تقریبا بیشتر شکارهای خود را بدون دوربین و تنها با اتکا به مگسک تفنک انجام میداد ولی با این حال بیش از 500 نفر از نیروهای ارتش سرخ را به هلاکت رساند که از این حیث در جهان رکورد دار است و به خاطر همین آمار بالا در بین سربازان ارتش سرخ به "مرگ سفید" شهرت پیدا کرده بود.
که شاید به خاطر پالتوی سفیدی بود که همیشه بر تن داشت . هایا از تاکتیک های جالبی برای شکار استفاده میکرد . وی همواره پالتوی سفید بر تن داشت و در میان برفها دراز میکشید تا با استتار بتواند دشمن را بهتر هدف قرار دهد . ضمنا همیشه هنگام تیراندازی در دهان خود برف میگذاشت تا بخار دهانش محل استقرارش را فاش نکند .
روس ها برای اینکه از شر او خلاص شوند همیشه چندین تک تیرانداز را به دنبال وی روانه میکردند و حتی مناطقی را که وجود وی در آن احتمال میرفت را با توپخانه سنگین هدف قرار میدادند اما هرگز موفق به کشتن وی نشدند . پس از پایان جنگ زمستان بین شوروی و فنلاند هایا از درجه سرجوخه به ستوان دوم ارتقا یافت که در فنلاند این ارتقا سریع بی سابقه است .
در طول جنگ جهانی دوم وی بر اثر اصابت ترکش دچار شکستگی فک شد و تا مدت ها قادر نبود مانند جنگ زمستان تیراندازی کند .
پس از پایان جنگ نیز به شکار گوزن روی آورد . وقتی از هایا درباره راز موفقیت او پرسیدند تنها یک کلمه گفت
"تمرین" . سیمو هایا در اول آوریل سال 2002 درگذشت.
رتبه دوم
Francis Pegahmagabow
در سال 1891 در کانادا چشم به جهان گشود و به عنوان برترین تک تیرانداز جنگ جهانی دوم مشهور شد . وی موفق شد در طول جنگ جهانی اول 378 سرباز آلمانی را نابود کرده و بیش از 300 نفر دیگر را به شدت زخمی کند . وی در مورد اصابت قرار دادن هدف با تفنگ عادی نیز تبحر خاصی داشت و بسیاری از سربازان دشمن را نیز اینگونه از پای در میاورد . وی در سال 1915 همراه با نخستین واحد اعزامی ارتش کانادا راهی اروپا شد و در نبرد یپرس شرکت داشت . در این جنگ بر اثر بمباران شیمیایی آلمان مصدوم شد و به پشت جبهه ها منتقل گشت . در سال 1916 مجددا به جبهه ها برگشت و در چندین نبرد کارنامه درخشانی از خود به عنوان یک تک تیرانداز بر جای گذاشت . وی علاوه بر افتخارات خود در تیراندازی چندبار نامه های محرمانه را در زیر آتش سنگین دشمن با پای پیاده به یگان مورد نظر رسانده بود که به خاطر این از جان گذشتگی مدال افتخار دریافت نمود .
وی برای خدمات خود در طول جنگ 3 بار مدال افتخار و یک نشان شجاعت دریافت کرد و بارها نیز مورد تشویق قرار گرفت . به وی در کانادا لقب ستاره تورنتو را دادند . وی پس از جنگ در ارتش کانادا همانند پدر و پدربزرگش به خدمت مشغول شد . در جنگ جهانی دوم وی عنوان فرمانده ارشد را داشت و مجالی برای عرض اندام پیدا نکرد . سرانجام در سال 1952 و در سن 61 سالگی درگذشت . در سال 2005 رمان جاده سه روزه درباره ماجراهای وی در جنگ جهانی اول منتشر گردید .
رتبه سوم
ستوان پاولیچنکو
و اما در بین 5 تک تیرانداز برتر جهان نام یک زن نیز به چشم میخورد . Lyudmila Pavlichenko را باید برترین تک تیرانداز زن تاریخ نامید که در سال 1916 در جنوب اوکراین متولد شد . در سال 1941 و در ست 24 سالگی ، هنگامی که وی در دانشگاه کیف مشغول تحصیل رشته تاریخ بود قوای آلمان به شوروی حمله کرد و پاولیچنکو به ناچار با ترک دانشگاه به ارتش پیوست تا خدمات بزرگی به کشور خود ارائه دهد .
وی به همراه 2000 زن تک تیرانداز دیگر در ارتش سرخ خدمت کرد که در پایان جنگ تنها 500 نفر از همرزمانش زنده ماندند . تعداد 309 شکار سربازان آلمانی تعجب و تحسیت همگان را برانگیخته بود و لودمیلا را با ردای بلندش به یک قهرمان بدل ساخت .
وی نیز همانند واسیلی زایتسف از تفنگ Mosin-Nagant برای تیراندازی استفاده میکرد .
ستوان پاولیچنکو ابتدا در اودسا مشغول خدمت شد و در آنجا در طول 2 ماه و نیم موفق به نابودی 187 سرباز آلمان شد . با سقوط اودسا به ساوستپول عقب نشینی کرد و طی هشت ماه 257 سرباز را شکار کرد و سرانجام رکورد خود را تا پایان جنگ به 309 رساند که 36 نفر از آنها خود تک تیرانداز بودند .
وی پس از جنگ به آمریکا سفر کرده و اولین زن اهل شوروی بود که با رییس جمهور وقت آمریکا دیدار کرد .
پس از بازگشت در دانشگاه کیف تحصیلات خود را به پایان برده و در نیروی دریایی شوروی مشغول تدریس شد . وی در سال 1974 و در سن 58 سالگی درگذشت . دو سال بعد به افتخار وی یک کشتی باری در اوکراین به نام پاولیچنکو به آب انداخته شد.
رتبه چهارم
Vasily Grigorevich Zaytsev
در سال 1915 در روسیه متولد شد . وی یکی از تک تیراندازان افسانه ای جنگ جهانی دوم بود که در نبرد استالینگراد به واقع یک حماسه خلق کرد و به تنهایی موفق شد 225 سرباز آلمانی را نابود کند که 11 نفر آنها خود تک تیراندازان خبره ارتش آلمان بودند . استعداد وی آنجا مشحص میشود که بسیاری از این شکارها را توسط سلاح های استاندارد و بدون دوربین انجام داده است . در پایان جنگ وی بیش از 500 سرباز دشمن را به هلاکت رسانده بود و به عنوان یک قهرمان ملی در شوروی مطرح شد .
در اواخر جنگ زایتسف بر اثر لگد تفنگ از ناحیه چشم دچار آسیب دیدگی شده و با درجه سروانی از خدمت ارتش خارج شد و در کیف کارخانه تاسیس کرده ، تا پایان عمر در این شهر باقی ماند . وی در سال 1991 و در سن 76 سالگی درگذشت .
اسلحه واسیلی زایتسف هم اکنون موزه ارتش مسکو نگه داری میشود .
-بر اساس زندگی نامه زایتسف و به خصوص نبرد استالینگراد فیلم "دشمن ، پشت دروازه ها" در سال 2001 ساخته شد که از فروش بالایی نیز برخوردار گردید . در این فیلم جود لاو نقش واسیلی زایتسف را بازی مینمود .
رتبه پنجم
Carlos Norman Hathcock
کارلوس هاثکوک
وی آمار بیشترین شکار را حتی در آمریکا داشت و نه دوربرد ترین شکار را به نام خود ثبت کرد اما یکی از تاثیرگذار ترین تک تیراندازان نیروی دریایی آمریکا محسوب میشد. او یکی از کسانی بود که برنامه های گسترده ای برای تربیت تک تیراندازان سپاه تفنگداران دریایی و بالا بردن کیفیت تیراندازی آنها ارائه داد .
توانایی وی در هدف قرار دادن اهداف بسیار کوچک مثال زدنی بود و با همین تبحر در بسیاری از مسابقات تیراندازی در داخل و خارج آمریکا رتبه نخست را از آن خود مینمود . در واقع شلیک یک تیر از تفنگ وی برای از بین بردن هدف کاملا کافی بود .
وی در سال 1962 به خدمت ارتش در آمده و در ویتنام به خدمت مشغول شد . ابتدا به عنوان پلیس نظامی بود اما استعداد وی در تیراندازی خیلی سریع توسط ادوارد لند کشف شد و به واحد تک تیراندازی پیوست . وی در تیراندازی از تمام قدرت ذهنی خود برای تمرکز روی هدف استفاده میکرد و عادت داشت در هنگام شلیک یک پر سفید روی کلاه خود نصب کند که به همین دلیل به پر سفید یا White Feather مشهور شده بود .
وی درباره شغل خود میگفت " از راهی که انتخاب کردم لذت میبرم . برای من هدف قرار دادن دیگران آرمان نیست بلکه اینکار را برای ارتقا روحیه افرادم و مهارت آنها انجام میدهم . "
تعداد آمار رسمی شکارهای او 93 بود که احتمالا تعداد واقعی باید بالای 100 شکار باشد . دردسری که وی برای نیروهای ویتنام شمالی ایجاد کرده بود به حدی بود که برای سر وی 30 هزار دلار جایزه تعیین کرده بودند . وی به خاطر تلاش های خود در این زمینه دو مدال افتخار و سه نشان شجاعت دریاغت نمود . کارلوس هاثکوک در سن 56 سالگی در سال 1999 درگذشت .
به افتخار وی مدل ویژه ای از تفنگ M21 که اسلحه مورد علاقه وی بود با نام M25 White Feather ساخته شد .
بهترین تک تیراندازان جهان کسی نیست جز Simo Häyä .
هایا در سال 1905 در فنلاند متولد شد و در سال 1925 به عضویت ارتش فنلاند درآمد. اوج هنرنمایی این تک تیرانداز در جنگ زمستان بین فنلاند و شوروی در سال 1939 بود . مهارت بالای وی در تک تیراندازی آنجا مشخص می شود که تقریبا بیشتر شکارهای خود را بدون دوربین و تنها با اتکا به مگسک تفنک انجام میداد ولی با این حال بیش از 500 نفر از نیروهای ارتش سرخ را به هلاکت رساند که از این حیث در جهان رکورد دار است و به خاطر همین آمار بالا در بین سربازان ارتش سرخ به "مرگ سفید" شهرت پیدا کرده بود.
که شاید به خاطر پالتوی سفیدی بود که همیشه بر تن داشت . هایا از تاکتیک های جالبی برای شکار استفاده میکرد . وی همواره پالتوی سفید بر تن داشت و در میان برفها دراز میکشید تا با استتار بتواند دشمن را بهتر هدف قرار دهد . ضمنا همیشه هنگام تیراندازی در دهان خود برف میگذاشت تا بخار دهانش محل استقرارش را فاش نکند .
روس ها برای اینکه از شر او خلاص شوند همیشه چندین تک تیرانداز را به دنبال وی روانه میکردند و حتی مناطقی را که وجود وی در آن احتمال میرفت را با توپخانه سنگین هدف قرار میدادند اما هرگز موفق به کشتن وی نشدند . پس از پایان جنگ زمستان بین شوروی و فنلاند هایا از درجه سرجوخه به ستوان دوم ارتقا یافت که در فنلاند این ارتقا سریع بی سابقه است .
در طول جنگ جهانی دوم وی بر اثر اصابت ترکش دچار شکستگی فک شد و تا مدت ها قادر نبود مانند جنگ زمستان تیراندازی کند .
پس از پایان جنگ نیز به شکار گوزن روی آورد . وقتی از هایا درباره راز موفقیت او پرسیدند تنها یک کلمه گفت
رتبه دوم
Francis Pegahmagabow
در سال 1891 در کانادا چشم به جهان گشود و به عنوان برترین تک تیرانداز جنگ جهانی دوم مشهور شد . وی موفق شد در طول جنگ جهانی اول 378 سرباز آلمانی را نابود کرده و بیش از 300 نفر دیگر را به شدت زخمی کند . وی در مورد اصابت قرار دادن هدف با تفنگ عادی نیز تبحر خاصی داشت و بسیاری از سربازان دشمن را نیز اینگونه از پای در میاورد . وی در سال 1915 همراه با نخستین واحد اعزامی ارتش کانادا راهی اروپا شد و در نبرد یپرس شرکت داشت . در این جنگ بر اثر بمباران شیمیایی آلمان مصدوم شد و به پشت جبهه ها منتقل گشت . در سال 1916 مجددا به جبهه ها برگشت و در چندین نبرد کارنامه درخشانی از خود به عنوان یک تک تیرانداز بر جای گذاشت . وی علاوه بر افتخارات خود در تیراندازی چندبار نامه های محرمانه را در زیر آتش سنگین دشمن با پای پیاده به یگان مورد نظر رسانده بود که به خاطر این از جان گذشتگی مدال افتخار دریافت نمود .
وی برای خدمات خود در طول جنگ 3 بار مدال افتخار و یک نشان شجاعت دریافت کرد و بارها نیز مورد تشویق قرار گرفت . به وی در کانادا لقب ستاره تورنتو را دادند . وی پس از جنگ در ارتش کانادا همانند پدر و پدربزرگش به خدمت مشغول شد . در جنگ جهانی دوم وی عنوان فرمانده ارشد را داشت و مجالی برای عرض اندام پیدا نکرد . سرانجام در سال 1952 و در سن 61 سالگی درگذشت . در سال 2005 رمان جاده سه روزه درباره ماجراهای وی در جنگ جهانی اول منتشر گردید .
رتبه سوم
ستوان پاولیچنکو
و اما در بین 5 تک تیرانداز برتر جهان نام یک زن نیز به چشم میخورد . Lyudmila Pavlichenko را باید برترین تک تیرانداز زن تاریخ نامید که در سال 1916 در جنوب اوکراین متولد شد . در سال 1941 و در ست 24 سالگی ، هنگامی که وی در دانشگاه کیف مشغول تحصیل رشته تاریخ بود قوای آلمان به شوروی حمله کرد و پاولیچنکو به ناچار با ترک دانشگاه به ارتش پیوست تا خدمات بزرگی به کشور خود ارائه دهد .
وی به همراه 2000 زن تک تیرانداز دیگر در ارتش سرخ خدمت کرد که در پایان جنگ تنها 500 نفر از همرزمانش زنده ماندند . تعداد 309 شکار سربازان آلمانی تعجب و تحسیت همگان را برانگیخته بود و لودمیلا را با ردای بلندش به یک قهرمان بدل ساخت .
وی نیز همانند واسیلی زایتسف از تفنگ Mosin-Nagant برای تیراندازی استفاده میکرد .
ستوان پاولیچنکو ابتدا در اودسا مشغول خدمت شد و در آنجا در طول 2 ماه و نیم موفق به نابودی 187 سرباز آلمان شد . با سقوط اودسا به ساوستپول عقب نشینی کرد و طی هشت ماه 257 سرباز را شکار کرد و سرانجام رکورد خود را تا پایان جنگ به 309 رساند که 36 نفر از آنها خود تک تیرانداز بودند .
وی پس از جنگ به آمریکا سفر کرده و اولین زن اهل شوروی بود که با رییس جمهور وقت آمریکا دیدار کرد .
پس از بازگشت در دانشگاه کیف تحصیلات خود را به پایان برده و در نیروی دریایی شوروی مشغول تدریس شد . وی در سال 1974 و در سن 58 سالگی درگذشت . دو سال بعد به افتخار وی یک کشتی باری در اوکراین به نام پاولیچنکو به آب انداخته شد.
رتبه چهارم
Vasily Grigorevich Zaytsev
در سال 1915 در روسیه متولد شد . وی یکی از تک تیراندازان افسانه ای جنگ جهانی دوم بود که در نبرد استالینگراد به واقع یک حماسه خلق کرد و به تنهایی موفق شد 225 سرباز آلمانی را نابود کند که 11 نفر آنها خود تک تیراندازان خبره ارتش آلمان بودند . استعداد وی آنجا مشحص میشود که بسیاری از این شکارها را توسط سلاح های استاندارد و بدون دوربین انجام داده است . در پایان جنگ وی بیش از 500 سرباز دشمن را به هلاکت رسانده بود و به عنوان یک قهرمان ملی در شوروی مطرح شد .
در اواخر جنگ زایتسف بر اثر لگد تفنگ از ناحیه چشم دچار آسیب دیدگی شده و با درجه سروانی از خدمت ارتش خارج شد و در کیف کارخانه تاسیس کرده ، تا پایان عمر در این شهر باقی ماند . وی در سال 1991 و در سن 76 سالگی درگذشت .
اسلحه واسیلی زایتسف هم اکنون موزه ارتش مسکو نگه داری میشود .
-بر اساس زندگی نامه زایتسف و به خصوص نبرد استالینگراد فیلم "دشمن ، پشت دروازه ها" در سال 2001 ساخته شد که از فروش بالایی نیز برخوردار گردید . در این فیلم جود لاو نقش واسیلی زایتسف را بازی مینمود .
رتبه پنجم
Carlos Norman Hathcock
کارلوس هاثکوک
وی آمار بیشترین شکار را حتی در آمریکا داشت و نه دوربرد ترین شکار را به نام خود ثبت کرد اما یکی از تاثیرگذار ترین تک تیراندازان نیروی دریایی آمریکا محسوب میشد. او یکی از کسانی بود که برنامه های گسترده ای برای تربیت تک تیراندازان سپاه تفنگداران دریایی و بالا بردن کیفیت تیراندازی آنها ارائه داد .
توانایی وی در هدف قرار دادن اهداف بسیار کوچک مثال زدنی بود و با همین تبحر در بسیاری از مسابقات تیراندازی در داخل و خارج آمریکا رتبه نخست را از آن خود مینمود . در واقع شلیک یک تیر از تفنگ وی برای از بین بردن هدف کاملا کافی بود .
وی در سال 1962 به خدمت ارتش در آمده و در ویتنام به خدمت مشغول شد . ابتدا به عنوان پلیس نظامی بود اما استعداد وی در تیراندازی خیلی سریع توسط ادوارد لند کشف شد و به واحد تک تیراندازی پیوست . وی در تیراندازی از تمام قدرت ذهنی خود برای تمرکز روی هدف استفاده میکرد و عادت داشت در هنگام شلیک یک پر سفید روی کلاه خود نصب کند که به همین دلیل به پر سفید یا White Feather مشهور شده بود .
وی درباره شغل خود میگفت
تعداد آمار رسمی شکارهای او 93 بود که احتمالا تعداد واقعی باید بالای 100 شکار باشد . دردسری که وی برای نیروهای ویتنام شمالی ایجاد کرده بود به حدی بود که برای سر وی 30 هزار دلار جایزه تعیین کرده بودند . وی به خاطر تلاش های خود در این زمینه دو مدال افتخار و سه نشان شجاعت دریاغت نمود . کارلوس هاثکوک در سن 56 سالگی در سال 1999 درگذشت .
به افتخار وی مدل ویژه ای از تفنگ M21 که اسلحه مورد علاقه وی بود با نام M25 White Feather ساخته شد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر